Minęły dni, tygodnie, miesiące, to już 2.5 roku jak jesteśmy razem. W czasie naszej wspólnej drogi, ani razu się nie zawiodłem i wciąż czerpię dużą przyjemność z tej znajomości. Ma jasną karnację i sexy linię, smukła, zgrabna, przyciągająca, mimo to często chowa się w tłumie. Jednak jak przyjdzie co do czego, potrafi wystrzelić w trochę powyżej 6 sekund do 100 km/h, rozpędzić się do ponad 250 km/h i dysponuje aż 240 końmi. Z moją Cupra z 2007 nie raz pędziliśmy przed siebie jakby świat nie istniał. Uwielbiam hot hatche, a dodatkowo jak wielu amatorów szybkiej jazdy, kusi mnie ich przystępność cenowa. Inwestując około 100 tyś można poczuć prawdziwą przyjemność z jazdy, przy niedrogim utrzymaniu i elemencie zaskoczenia innych użytkowników drogi, kiedy tylko prawa stopa tego zapragnie. Zdecydowanie, osiągi aut z tego segmentu zadowolą większość posiadaczy ciężkiej prawej stopy.
Hot Hatch to rodzinny kompakt w najmocniejszej wersji silnikowej dedykowany do grupy docelowej specjalnego odbiorcy, za jakiego osobiście się uważam. Prekursorem gatunku był model VW Golf GTI wprowadzony na rynek w 1976 z debiutem na targach Frankfurt Motor Show 1975. Od 1984 posługujemy się nazwą segmentu Hot Hatch i mamy do czynienia z nieustającym wzrostem popularności wspomnianej klasy aut. Do niedawna segment dysponował mocami około 180-240 koni, zazwyczaj z napędem FWD i często występującym brakiem entuzjazmu po stronie fanów RWD i AWD. Wraz ze stopniowym przesuwaniem barier technologicznych, standardem staje się 260 koni, a niektóre marki idą jeszcze dalej, oferując gorące bestie o mocy 360 koni. Wszystko po to, aby łaskotać bębenki w uszach, a także szybko opróżniać nasze baki i konta. Kilka lat wstecz największe ochy i achy wzbudzał Ford Focus MK2 w wersji RS, czyli auto produkowane seryjnie z mocą ponad 300 KM (FWD). Dzisiaj ta moc już tak nie imponuje, a największymi osiągami zachwycają Mercedes A45 AMG i Audi RS3. Te auta dysponują napędem na obie osie. Tylko te wersje lub RWD radzą sobie z trakcją przy niezwykle mocno wyżyłowanym silniku.
Wróćmy do mojej znajomej z opisywanego segmentu. Seat Leon Cupra o seryjnej mocy 240 KM aparycją i pozorami nie zdradza swoich zamiarów. Nadto spokojny i delikatnie jajowaty kształt nie wzbudza podejrzeń, jednak każdy koneser dojrzy 18 calowe kółka, a we wstecznym lusterku mocno rozdziawioną paszczę szepcząca zejdź mi z drogi. Biały lakier połączony z czarnymi felgami prezentuje się mocno atrakcyjnie i dodaje charakteru. Dodatkowo, cieszy mnie wiele smaczków, jak klamki ukryte w tylnych drzwiach, przednie wycieraczki zamontowane w słupkach, skrętne reflektory biksenonowe zapewniające bezpieczeństwo i odpowiednią widoczność. Wnętrze ciemne i bez fajerwerków na pierwszy rzut oka. Największym jego atutem są zintegrowane fotele kubełkowe z wyszywanym emblematem Cupra, do tego zabudowa tylnej części foteli robi robotę. Wrażenia wizualne zdradzają potencjał, wiesz co w trawie piszczy. Dodatkowo w środku znajdziemy wiele, sprawiających radość detali, białe zegary, aluminiowe pedały, lewarek skrzyni biegów z szachownicą i sportową, grubą kierownicę z wytłoczonym napisem Cupra. Wszystko dobrze dopełnia ciemna, jak przystało na rasowe auto sportowe, podsufitka oraz bardzo ciekawie wykonana deska rozdzielcza z drobnym wzorem szachownicy. Tu pojawia się pierwszy minus za jakość plastików, są niestety twarde w dotyku i tanie wizualnie. Kolejna, mała wada to fotel o zbyt małym zakresie ustawień góra/dół. Pozycja za kierownicą mogłaby mieć jeszcze trochę większy zakres, szczególnie jak na miejscu kierowcy siedzi osoba o wzroście powyżej 185cm.
Pięcio drzwiowa bryła z pojemnym bagażnikiem skonstruowana jest przestronnie, pasażerowie nie będą narzekać na brak miejsca. Zanim jednak kogoś zabierzemy na przejażdżkę warto pamiętać, że każdy dodatkowy kilogram na pokładzie to spadek osiągów. W każdym razie, na przednim fotelu komfortowo przewieziemy ponad dwumetrowego koszykarza, ale też długonogą piękność, bowiem krótka konstrukcja deski rozdzielczej daje sporo miejsca. Długonoga, szczupła piękność nie powinna mocno wpłynąć na osiągi auta.
Wyróżnikiem egzemplarza jest mocno obniżone, usztywnione zawieszenie KW, czarne, wspominane już 18 calowe felgi i brak oznaczenia na tylnej klapie. Kierowcy innych pojazdów śmiało podchodzą pod zderzak, ale zostaje im przeważnie skwaszona mina, na którą często zerkam we wstecznym lusterku. Sleeper w najprawdziwszym wydaniu.
Według oficjalnych danych Cupra przyspiesza do pierwszej setki w 5.9 – 6.1 s. Performance box, z którego korzystam na każdym teście, pokazał najlepsze przyspieszenie 6.5 s do setki. Nieco się zawiodłem, chociaż z nadzieją planuję wizytę w hamowni. Pomiar wykonywany był przy temperaturze 11 stopni z 1/3 baku paliwa i 80 kilo na podkładzie. Może to 8 lat na karku zrobiło swoje? Z tematem wrócę po wizycie w hamowni. Duży plus, to sprawne hamulce o rozmiarze 345 mm z przodu i 286 mm z tyłu, krótkie hamowanie za każdym razem daje poczucie bezpieczeństwa.
Garstka danych z moich pomiarów:
0 – 100 km/h - 6,5s
400m – 14,6s przy prędkości 162,4km/h
Elastyczność:
(3 bieg) 60 – 100 – 3,3s
(4 bieg) 60 – 100 – 4,4s
(4 bieg) 80 – 120 – 4,7s
(6 bieg) 80 – 120 - 7,7s
Na starcie z trakcją nie doświadczymy większych problemów. Przy ostrej jeździe nie odczuwam niepewnych zachować zarówno podczas startu jak i podczas pokonywaniu szybkich zakrętów. Co do trakcji, miałem okazję prowadzić Cupre o mocy lekko ponad 300KM, ku mojemu zaskoczeniu auto również nie miało większych problemów z przyczepnością czy też nerwowym ściąganiem w którąś stronę, choć smażyło trochę gumy. Cupra posiada seryjnie obniżone i sztywniejsze sportowe zawieszenie, w mojej wersji gleba jest jeszcze bliżej - gwint KW, variant 2. Przy skręconych kołach powoli pokonujemy nawet małe krawężniki bądź nierówności, aby nie zahaczyć oponą o błotniki.
Jakimi ilościami paliwa się zadowoli? Po mieście przedział 11-15l/100km z czego 11 to naprawdę ekonomiczne przemieszczanie się. Górny zakres to spalanie przy charakterystyce jazdy preferowanej przez to auto, do której zostało stworzone. Na trasie przy spokojnej jeździe do 140km/ auto spali coś w granicach 10-11L. Jazda niezgodna z przepisami to 12-13L. Minusem jest mała pojemność baku paliwa, tylko 55L. Zdecydowanie przydałaby się chociaż 60-ka.
Doznania dźwiękowe na postoju nie powalają, przy odpalaniu silnika każdemu przechodzi przez głowę myśl, czy to diesel. Ten typ po prostu tak ma. W czasie jazdy auto przyjemnie buczy i wydaje dźwięk podobny do całej grupy vagów, syczące buczenie.
Do najważniejszej konkurencji Cupry zaliczamy Renault Megane R.S., Ford Focus ST, VW Golf R, VW Scirocco, Opel Astra OPC, Mazda 3 MPS i nadchodzący model Hondy Civic Type R, z zastosowanym po raz pierwszy seryjnym turbo-doładowaniem.